खेळीया शब्दांचा

कसे स्मरतात शब्द त्यांना नित्य कवीता बांधती
त्याच वाटा, त्याच लाटा, तोच चंद्रमा अन् त्याच चांदराती

शिशिर तोच ,वसंत तोच,तेच क्षितिज, भुवरी टेकले
उगवती अन् मावळती तीच,अंबरात तेच रंग पेरले

गुंजारव तोच, तोच मधुप, तीच राधा बावरी
तोच कृष्ण सावळा, तरी नित्य वेगळे कवन यावरी

‐------------------------------------------------

भरतीचा रौद्र रूप,परतीचा अंतरंग दावतो
कर्कटांनी रेखाटलेला किनारा नित्य नवा भासतो

कधी पूर्ण चंद्र,कधी चंद्रकोर कधी लखलखत्या चांदण्या
घन तमीचा शुक्र तारा, प्रेरणा कवन बाधंण्या

इवल्याशा पावलांनी कृष्ण दुडूदुडू धावतो
क्रदंनी सावळ्याच्या सुर बांसूरीचा घावतो

शिशिर तोच,तोच वसंत,कालचक्र धावते
सृजन,विजन नित्य तरीही, रोज नवे भासते

मुक्त छंदी मी असा अन शब्द माझे तोकडे
शब्दांच्या खेळीयांचे वेगळेपण घाली मज साकडे.