उंटावरल्या प्रा.डॉ. दा.ता.

संकटात धीर काई चांगलच व्हईल
चा विश्वास आनि चांगल्या आशा
प्रत्येक गोष्टीत सकारात्मकता
शोधण्याचा विचार
झोकुन देण्यासाठी लागणारी
प्रेरणा आणि श्रद्धा
मांगल्य अन प्रसन्नता
संयम अन सबुरी
त्योच आमचा ईश्वर हाय
हा ईश-वास
कोण नास्तिक देत न्हाई
आमचा देवाळुपणाच
आमाला बरा हाई

तर्काचा उंट तर
तुमचा बी लंगडा र्‍हातय
आमच्याच अंध ही असतील
श्रद्धांनी तुमच कंच
घोड मारलय ?

आमच भलं करनारा
द्येव आमा दिसत नाई
त्येच बर हाई
आमच भल करण्याच्या
नावानी जेवडी दुकानं
दांभिक आस्तिकांची
तेवडीच दुकान
दांभिक नास्तिकांची
पन र्‍हात्यात
आस्तिकाला देवाच्या
नावान दांभिकपणा
कामुन करत्योस
म्हनून ईचारता तरी येतय
नास्तिकाला त्येबी ईचारण्याची
सोय र्‍हात नाई म्हनून शान
आमास्नी देवाळूपणाच भला र्‍हातय

देवाळूपणाने जसे
आमी रात्रीतन शिरीमंत
व्हत नाई तसे देव
नाकारल्याने बी व्हत नाई
आमी येका रात्रीतन शिरीमंत
व्हनार नाई तवा इतर व्यस्ना
पेक्षा दादला द्येवाच्या व्यस्नात
रमतोय द्येवाच्या संस्कारानी
पोर चोरीमारी करून ज्येल
मध्ये जात नाई त्येच बरंहाय

तसबीर कंच्याबी द्येवाची र्‍हाउदे
बाया मानसास्नी बाप्याला
संस्कार असण्याच्या शक्यतेचा
ईश-वास देऊन जाते
फसवू तर सगळीच शकतात
पण चार संस्कार आस्लेल्याला
चार शब्दांचा मार बस्तोय
परत मार्गावर आणण
सोप जातय.

लंगड्या अरबी उंटाच्या हट्टापुड
नांगी टाकणारे प्रा.डॉ. दा. ता.
संकटातून तारुन नेणे सोडून
द्या पण आमचे द्येव सोताबी
संकटात पडतात माणसावनी
चुकाबी करत्यात पण त्या त्या
द्येवातले चांगले गुण आनि
चांगली मुल्य आमाला संस्कार नी
विश्वास द्येत्यात त्याची किंमत
तुह्या नास्तिकत्येन भरून निघायची नाय

रामायण लिवायच्या आदी
दुखातून सुटकेच्या नावाने
आमची पोरं परदेशात न्येली
आमच्या म्हातारपनातून त्यांना
दूर न्येऊन
आता बी नेत्यात दुखापासून
कंच्या सुटकेत न्हात्यात
तुमा नास्तिकास्नी
वृद्धाश्रमात चार चार महिने
घालवण्याची शिक्षाच द्यायाहवी
म्हंजी रामाला पारख्या व्हनार्‍या
कौसल्येचे दशरथाचे दुख समजून येईल
म्हंजी श्रावणबाळाचे पांडुरंगाचे
अठ्ठावीस युगे उभ्या ईट्टलभजनाचे
मुल्य समजून येईल.

उंटावरल्या प्रा.डॉ. दादा ताई
तुमी तुमच्या अरबी उंटाचे
लंगडणे बंद कसे करायचे
त्यो आधी बगा
त्ये जमलं न्हाई तर
प्रा.डॉ. दादा ताई
तुमास्नी ज्ञान संस्कार
करण्यात सोताचे पालक
शिक्षक कुट कमी पडले
याचा सोद घ्येन्याची
पिअएचडी काडा
मोळीच्या चार काटक्या
एकत्र ठेवल्या म्हंजी मोडत
न्हाई ह्ये आमा आडाण्यास्नी
बी समजतय आणि देशाच्या
आसेतू हिमाचल देशाच्या
एकतेचे महत्व प्राडॉच्या
डिग्र्या मिरवून आमच्या
पोरास्नी तुमा सांगता येत न्हाई
तुमास्नी एकतेची तर्कसंगतता
पोरास्नी सांगता येत नाई
देशाच्या तुकड्यांना सौदी
आमरीकी चिनी कसे वापरुन
घेत्यात देशाचे तुकडे पडण्याचे
ईतर देश फायदे घेत्यात
ह्यो सांगता येत न्हाई
देशाचे जेवढे तुकडे
तेवढी अराजकाता
जेवढी अराजकता
तेवडे स्त्री देहांचे लचके
आमच्या पैशावर जगून
प्राडाँना याचे
कायबी नाई पडले
तेवा भारतमातेवरील देवी
म्हणून वंदेमातरम म्हणून
जीव देण्यास सज्ज
आमच्या देवाळु पोरांची
श्रद्धाच कामास्नी येतीया

सूर्य चंद्र पृथ्वी निसर्ग
उर्जा अन माती
त्यात द्येव नसल
तर नसू द्यात
पण त्यांनी ज्ये
चांगल दिलं
त्यासाठी आम्हास्नी
त्यांचे देव म्हणून आभार
मानू द्यात
नदीत देवी दिसली न्हाई
तरी तिला आमी देवीच मानतो
स्वच्छही नसेल संकटे आणेल
तरीही पवित्रच मानतो
निसर्गाचे पावित्र्याच्या नावाने
गैरौपयोगाच्या विरुद्धचा लढ्याला
मोठा आवाज देता येतो
प्रत्येक छोट्यामोठ्या गोष्टीत
चांगले शोधण्याचे सकारात्मक
पहाण्याचे देवाळूपणाचे
आमचे हिंदू संस्कारच चांगले.
ईंद्र-वीष्णू-ब्रह्मा-शिव
कुणीही चुकले तर त्यांनाही
प्रश्न विचारण्याचे प्रसंगी धाब्यावर
बसवण्याचे काळानुसार कात टाकण्याचे
स्वातंत्र्य आमचा धर्म देतोच

षडरिपू त्यागाचे काम्य व्रत टाळण्याचे
खर्‍या खुर्‍या माणसात निसर्गात
चांगल्या मुल्यात देव शोधण्याचे
खळांची व्यंकटी सांडण्याचे
न्हाऊचे पाणी फेकुन देताना
चांगल्या संस्कार संस्कृतीचे
बाळ जोपासण्याचे
नवे ज्ञान स्विकारण्याचे
तत्वज्ञान आमच्या धर्म संस्कारात
आहेच गेली पाच हजार वर्षे
आमचा हिंदूपणा उत्क्रांत होत आला
आहे आताही होतोय पुढेही होईल.
हा विश्वास आम्ही आडाणी देतोय
पण हे सांगण्यास आमचा ज्ञानी
प्राडॉ का कमी पडतोय ?

आमचे कराग्रे वसते लक्ष्मी असेल
वा शुभम करोती अथवा
मानवी जिवनातच अद्वैत
शोध असेल आम्ही आस्तिक
असतानाही नास्तिक असतो
नास्तिक असतानाही आस्तिक
असतो क्षणोक्षणी
आस्तिक नास्तिकतेचा मेळ
अनेक सकारात्मतांचे द्वैत
या सर्वांचा अद्वैत मेळ
घालणारी आमची
संस्कृती विज्ञानाला सुद्धा
देव मानून स्विकारण्याची
हिंदूपणाची क्षमता
नवनास्तिक प्राडाँना समजवून
देण्यास आम्ही आडाणी नेमके कुठे
कमी पडतो ते उमगत न्हाय

जगात देव असो नसो
आस्तिक असो वा नास्तिक
आमची हिंदू संस्कृती
सर्व रंगात न्हाऊन
अवघा रंग एक करत्ये
ह्ये आमास्नी समतया
आमच्या देवाळूपणातच
आमचं हिंदूपण
मन आणि जिवन
रमतया त्येच आमास्नी
पुरतया

आमच्या उपास तापासांनी
काही प्राणी जगत्यात
अर्थशास्त्राचा मूळ गाडा
शाकाहारी शेतीवरच चालतोया
लंगड्या अरबी उंटावर बसू गाई
खाण्याचे तत्वज्ञान सांगितल्याने
बैल हरवला तर
छोट्या शेतकर्‍याच्या शेतात
समृद्धी नांदत न्हाई म्हणून
देव नसलेली गाय बैल
खाऊन टाकणं सोप होऊन
जातया शेतकर्‍याची शेती
झोपली की अर्थव्यवस्थेचे
गाडे देशाचे कंबरडे मोडणे
किती अवघड हे आमच्या
प्राडाँना समजवण्यात
त्यांचे पालक गुरुजन
कुठे कमी पडले ठाव
नाय पण आमच्या गाईत
जगातले सगळे देव शोधण्याची
आमची श्रद्धाच
आमास्नी लखलाभ हाय.

हजारोवर्षात मोठ्या योगदानाने
उत्क्रांत आमची संस्कृतीच कुंकु
आमच सौभाग्य हाय
भाळी हिंदूपणाच्या
संस्कृतीच कुकु असलं म्हंजी
देशातल्या माणसाचे माणूसपण
राखल जातया

प्रा.डॉ. दा. ता.
खर्‍याच वाईट गोष्टी
असतील त्या काळानुसार
जरूर बदला पण
येकच सांगून ठ्येवत्ये
तुमी भरकटले म्हंजी
आमच्या पोरास्नी
आमच्या संस्क्र्तीतल्या
चांगल्या गोष्टीपास्न
भरकटवण्याच देशाचा
र्‍हास करण्याच
आमच्या ईट्टलाला
आमच्या रामकृष्णाला
आमच्यापासून दूर करण्याचं
लायसन कुणाबी
मिळत न्हाय
कठोर बोल्ली आसन
तर आडाण्यास्नी माफी असावी
समजून घ्याल याची आशा ठेवणारी
आपलीच अडाणी आशा देवाळु