पेरणा http://misalpav.com/node/49655
अनन्त्_यात्री सरांच्या कळकळीच्या विनंती चा मान ठेऊन दारू हा विषय सोडून विडंबन पाडत आहे
ऐसे(ही) ऐकिले आकाशी
(१) केव्हातरी एकदा म्हणे
दारू हा विषय सोडून
ग्रहकक्षांच्या कातीव रेषा
वितान अवकाशाचे व्यापून-
अचूकतेची लय सांभाळीत-
परस्परांशी अंतर राखून-
कुजबुजल्या,"हे अष्टग्रहांनो,
फिराल तुम्ही अथकपणाने
विश्वांताचा क्षण आला तरी
अमुच्या आभासी पण तरिही
अभेद्य ऐशा बेड्या घालून?"
सगळे कंस पूर्ण केलेले आहेत उगाच मोजत बसू नका...
पेरणा, प्राची ताईची ही कविता
http://www.misalpav.com/node/49553
प्राचीताईने केलेला भावानुवाद करायचा प्रयत्न चांगला होता, पण तिला बिचारीला त्या गाण्याचा खरा अर्थ समजलाच नाही ( हा उगाच खोटे कशाला बोलायचे?)
स्पष्ट बोललो म्हणून रागावू नको बरका प्राचीताई, पण माझ्या फार अपेक्षा होत्या तुझ्या या भावानुवादा कडून.
किरणकुमार यांची बासरी तर आमची हलगी
हलगी..
शाम वर्ण तो शोभत होता, सुडौल काये वरी
ठुकमत ठुमकत समोर आली, सुंदर ती नारी
वस्त्र राजसी, पदर भरजरी, गळ्या मधे साज
पुढे चालता पैंजण करती, छुमछुम आवाज
प्रथम दर्शने नार देखणी, नजरेत भरली
त:क्षणी मी तिला मनोमन, होती की वरली
मोहक पुष्पे खोवून होता,अंबाडा सजला
मोह अनामिक कसा सुटावा? सांगाकी मजला
आठवताना रुप आपुले, मेख जाणवे खरी
सापळ्यावरी हडकांच्या या का, भुलेल ती नारी?
पेरणा संदीपभाउंची ही कविता http://misalpav.com/node/49141
(कळेना मला)
डोळ्या समोर तारे कसे चमकतात
हे तुमच्या तासाला पहिल्यांदा बसल्यावर...
...मला कळालं!
जीभ कशी अडखळते
हे तुम्ही पहिल्यांदा प्रश्र्न विचारल्यावर...
...मला कळालं!
हृदय कसे धडधडते
हे तुमच्या समोर पहिल्यांदा हात पुढे करताना...
...मला कळालं!
आता पुन्हा पुन्हा मार खायचा आहे हे माहीत असूनही
घरी जाताना, दरवेळी
गालावर उठलेली तुमची बोटं कशी लपवावी
हे मात्र मला अजूनही कळालेलं नाही!
पैजारबुवा
आमच्या गुर्जींची क्वीता वाचून आमच्याही मलात तरंग उठले
(मल-आशय !)
मलाशयाच्या उदरामध्ये, गूढ कहाणि वसते आहे.
नाकात तुमच्या काही का ही?, का म्हणता आत दरवळते आहे.
खोल तळाशी मोठा पापलेट, वा अथवा चिकन चा तुकडा.
मलसारक हे चूर्ण त्यावरी, का? एरंडेल हा - जुनाच झगडा!
असे मलाशय अशी ठिकाणे, गूढ मनाचे रूपक असती.
केवळ चित्र तसे पाहता, नाक दाबूनी दूर धावती.
अर्थ तसा सहजी अन् सोपा, कोडे सगळे सांगून जातो.
सोसू कळ थोडी म्हणता, अवचित प्रोग्राम होऊन जातो.
पेर्णा
मित्रों......
तुम्ही म्हणालात, लॉकडाऊन मुळीसुध्दा आवडत नाही.
व्हायरस फिरतोय सगळीकडे, घरी निवांत बसवत नाही.
ऐकून इकडे माझ्या समोर काळे फंगस दिसू लागले
प्रवचणार होतोच नॅशनली पण व्हीसीवर भागवून दिले.
लॉकडाऊन म्हणजे शहाणपणा, माझ्या वस्तादीत तुझी कुस्ती
लॉकडाऊन म्हणजे सिरमची लस, अर्धी महाग अर्धी सस्ती
लॉकडाऊन म्हणजे तत्वज्ञ मी, थोडा गुरु थोडा टागोर,
लॉकडाऊन म्हणजे अठरा तासाची लावत बसतो रोज लगोर.
पण तुमच्यासारखं असं कुणी माझ्यावरती रुसतं का?
इतकी माया करुनही नशीब ममतावरच हसतं का?
पेरणा
http://misalpav.com/node/48397#new
खेडूत सरांच्या ह्या पेमळ सुचणे प्रमाने त्यातल्या त्यात विडंबण पाडले
(आतल्या आत)
संयमचौकटी मोडून पडल्या तेव्हा
मी अधांरातच घेतला डबा हातात
मग रिक्तजहालो मनमुराद
अन् ओसंडून सांडलो आपल्या परसात
पेरणा http://misalpav.com/node/47605
अनंतयात्रींची "...पाहिले म्यां डोळा" लैच अस्वस्थ करून गेली
म्हणून वातावरण जरा हलके करण्याचा प्रयत्न...
...मारीला म्यां डोळा 😉
दाखवायचे दात बघून झाले असतील तर आता खायचे दात दाखवतो.. सहजच..
पेरणा अर्थात प्राची तैंची मन राधा राधा होते...
आज दिव्याच्या अमावस्ये निमित्त मिपावरच्या सर्व ब्रम्हराक्षसांना आणि डाकीणिंना सादर नमन करुन
(मन भूत भूत ओरडते..)
तिन्हीसांजेच्या व्याकुळ वेळी
का बाहेरची बाधा होते?
मळभ दाटते तेव्हा
मन भूत भूत ओरडते..
सहावे इंद्रिय जेव्हा
शंकांची उडवीते राळ,
आवेग जरा वा-याचा
भासतो जणू वेताळ..
मिटताच डोळे माझे
उभा मज समोर ठाकतो,
रोज मला उठवाया
तो झोटिंग बनुनी येतो..
